Het verhaal van Samira (18)

Samira is een slimme leerling met uitstekende cijfers, die droomt van een studie in Engeland. Maar haar aanvraag wordt afgekeurd, terwijl een minder getalenteerd klasgenootje wél mag gaan. Waarschijnlijk omdat haar vader bij de overheid werkt…

Deze vriendjespolitiek maakt Samira woedend, en ze staat dan ook volledig achter de demonstraties die vanaf 2011 plaatsvinden. Samen met haar broer Samer en duizenden anderen protesteert ze op het Gamal Abdel Nasser-plein in Homs. De sfeer is uitbundig en saamhorig, totdat regeringstroepen om zich heen beginnen te schieten. Eén van de vele doden is Samira.

Samer overleeft het bloedbad en besluit terug te vechten. Aanvankelijk met succes: het Vrije Syrische Leger krijgt 70% van Homs in handen. Maar dan slaat het regeringsleger terug en beschiet de stad maanden lang. Homs raakt omsingeld en er vallen duizenden doden.

Als dan ook nog eens Samers vader ziek wordt (en niet in Homs kan worden behandeld), vlucht het gezin naar Libanon, waar ze terecht komen in een vluchtelingenkamp. Samer werkt hard, maar verdient te weinig om van rond te komen. In de winter lekt de regen door hun tent en heeft iedereen het koud.

Ten einde raad trekt het gezin naar Libië, waar Samer een baan vindt in een bakkerij. Hij spaart hard voor de behandeling van zijn vader. Als die beter wordt, kan hij ook werk vinden, hoopt Samer. Misschien kan het gezin dan naar een fatsoenlijk appartement verhuizen…