Het verhaal van Hevien (26)

Hevien komt uit een arme Koerdische familie en studeert medicijnen in Aleppo. Ze is dankbaar voor de steun van haar ouders, al zou ze diep in haar hart liever journalist worden. In haar artikelen schrijft ze vaak over de discriminatie tegen de Koerden.

Als de revolutie uitbreekt, sluiten veel Koerden zich daarbij aan. Ook Heviens familie steunt de revolutie, maar durft niet de straat op te gaan. Hevien keert terug naar haar geboortedorp Al-Qamishli en protesteert wél mee.

Overal breken gevechten uit. Verschillende Koerdische groepen vechten samen tegen het regeringsleger en IS. Het duurt niet lang voordat ook vrouwen wordt gevraagd mee te vechten. Hevien is één van de velen die hieraan gehoor geeft. Ze is trots, maar ook bang.

De Koerden houden IS buiten de deur en nemen hun leven in eigen hand. Ze ontwerpen hun eigen grondwet en besteden veel aandacht aan onderwijs, mensenrechten en vrijheid van meningsuiting. Op scholen krijgen kinderen les in het Arabisch én het Koerdisch. Het dagelijkse leven komt langzaam weer op gang.

Maar ondanks de hoop zijn er ook conflicten tussen de Koerden onderling. Omdat Hevien hierover schrijft, wordt ze soms bedreigd. Als ze op een dag boodschappen gaat doen, komt ze niet meer thuis. De volgende ochtend vinden haar ouders haar op straat, doodgeschoten. Ze weten zeker dat het aan haar artikelen ligt.