Het verhaal van George (27)

George droomt maar van één ding: onafhankelijke films maken. Zijn ICT-studie heeft hij alleen maar afgerond omdat zijn ouders dat wilden. Toch durft hij zijn maatschappijkritiek niet te uiten, uit angst voor represailles door het regime.

Dit verandert als in Syrië de revolutie uitbreekt. George wordt aangestoken door het enthousiasme van de mensen op straat en besluit hun acties te filmen. Eindelijk heeft zijn leven een doel, al is het niet zonder risico’s.

Ook als de regering haar eigen burgers bombardeert, blijft George filmen. Dan gebeurt er iets onverwachts: zijn moeder wordt opgepakt. Om haar vrij te krijgen, geeft George zichzelf aan. Maar hij zal haar nooit meer terugzien…

De verhalen die George over de gevangenis heeft gehoord, blijken waar. Zijn bewakers binden zijn handen achter zijn rug en hangen hem op aan het plafond. Ze slaan hem met kabels, trekken zijn nagels eruit en geven hem elektrische schokken. Maar ondanks de enorme pijn verraadt hij zijn vrienden niet.

Na twee maanden van mishandelingen overlijdt George op 10 mei 2013. Hij is dan 27 jaar. Zijn familie krijgt pas een jaar later te horen dat hun zoon is overleden. Dit is op dat moment ‘normaal’ in Syrië. De familie krijgt geen toestemming om George te begraven.